شوایک هر چند با چارلی از جهاتی متفاوت بود، ولی با او و با دن کیشوت یک وجه مشترک داشت. این هر سه نفر فضای تنهایی خود را در میان غوغا و هیاهوی عظیم آدمیان پیوسته باز مییافتند. مردم به هر مناسبتی و در هر جایی با نظر بد به آنها مینگریستند، چون احساسات آنها را درک نمیکردند، هم از جانب بالادستانشان و هم زیردستانشان مورد بدرفتاری قرار میگرفتند. شوایک مثل چارلی غیر از دو متفق برگزیده نداشت: یکی چند زن خوش قلب و مهربان نسبت به این بچههای بزرگ، و دیگری طبیعت.