بر اساس دوشس ملفی

در جایی از نمایش، دوشس در لحظه مرگش خواهد گفت:«با این مرگ از همه القابم تهی می‌شوم و به شمایل مردمان در می‌آیم.» و بدین ترتیب جهان درباره دنیای باروک را یک‌سر به دنیای ما و به سیاست مرد پیوند می‌زند. همان‌گونه که این نمایش کوشیده است تا از بر اساس نمایش دوشس ملفی بودن به نمایش «بر اساس دوشس ملفی» بودن تبدیل شود و روزگار خود را در پس دربار سالخورده ملفی بجوید، جایی که درام عاشقانه بر صحنه‌ای انباشته از جنازه‌ها به تاریخی سراسر هول و هراس پیوند خواهد خورد.