ما «ایرانیان» صرفا آموختهایم با به خاطر سپردن چند سطر توضیح، آن هم توضیحات آبدوغخیاری و ارائه آن با رسم شکل و نمودار به اساتید مربوطه، سر و ته قضیه آموزش، تسلط و وقوف بر علم «تاریخ» را هم آوریم که عملا پس از گذار از مرحله تحصیل، به غیر از یادآوری چند اسم، عبارت و عدد چیز زیادی عایدمان نمیشود. اشتباه بزرگ ما این است که تصویر میکنیم آنچه در گذشته به وقوع پیوسته است، تمام شده و دیگر نخواهد توانست حال و آیندهمان را تحت تاثیر قرار دهد؛ غافل از اینکه تاریخ زنده است، نمرده و نخواهد مرد! تاریخ را باید خواند؛ سطر به سطر و واو به واو. تاریخ را باید جدی گرفت؛ چون که با هیچ بنیبشری سر شوخی ندارد و دشنه در دست در کمین جوامع و افراد فراموشکار و کمتوجه نشسته است! نان داغ کباب داغ که خود دنبالهای است بر کتاب آبدوغ خیار، تلاشی است ماجراجویانه به منظور ایجاد علاقه و انگیزه در قشر کتابخوان برای پیگیری جدیتر تاریخ.