سومین رمان زهرا عبدی تجربه تازهای است و با جامعه امروزی ایران گره خورده. رمان تاریکی معلق روز قصه دختران و پسران است در واحد زمانی که «امروز» است و واحد مکانی که پلی معلق است از ایران تا آن سوی آبها. قصه دختران و پسران جوان که در عصر حکمروایی اینترنت و رسانه مبتلای معادلات جدید روابط انسانی هستند. این میان قصههایی در جریان است که خواننده به تدریج آنها را درمییابد. عبدی در این رمان همان مشی روایی جامعهشناسانه و سیاسی خود را پیش گرفته است و مدام لحن عوض میکند و قصه و خرده روایت غافلگیرکننده میسازد. آدمهای او که از دل طبقه متوسط جوان منتقد سالهای دهه هشتاد و نود بیرون آمدهاند، ناگهان تبدیل میشوند به سایهای از خود.