نمایشنامهنویس امریکایی ساندرا پرلمن در اثر خود، یوکاستا، پیچیدگیهای زیستی زنان را روایت میکند. زنانی که به واسطه ویژگیهای روانی و جنسی خویش به گردش حول دایره روابطی چون همسر و مادر بودن تن دادهاند؛ دور تسلسلی که حاصل آن همواره با شادی و رنج توامان همراه بوده است. مهم نیست که یک زن در چه مرتبهای قرار داشته باشد؛ یوکاستا باشد، ایسمنه یا ایریس، حیات مشابه این زنان و در نگاهی جامعتر تمامی زنان است که در نهایت پیوندی ناگسستنی و مشترک میان آنان ایجاد میکند. ما زنان، باقیمانده حیات یکدیگر را زیست میکنیم...