مرگ همسایهی آلمانی اولین مجموعه داستان فاطمه نقوی است. نویسندهای جوان که در این کتاب هفت داستان را کنار هم قرار داده که از منظر روایی و تکنیکی همدیگر را تکمیل میکنند. هفت داستانی که با وجود تفاوتهای جدی در موضوع و سوژه از یک استراتژی مشترک سود میبرند و آن کشف گذشته است. داستانها با یک اتفاق ساده شروع میشوند، با بازگشت به رودبار بعد سالها که از زلزلهی سال 69 شمسی میگذرد، با روایت حسرت زنی جوان از بچه نداشتن یا روایتی در اهمیت زنان سالخورده. این نقطهی آغازین به تدریج گسترده میشود و با کمک خردهروایتها و لحنهای بازیگوش راویان، وارد زمان از دسترفتهای میشود که طی آن نطفهی اتفاق اول بسته شده. هجوم تندباد گونهی گذشتههای دور و نزدیک و سرک کشیدن آدمهایی که مردهاند و حالا در داستان فرصت پیدا کردهاند یکبار دیگر خودی نشان بدهند. فاطمه نقوی با این تکنیک بازگشت زمان حال را دچار یک مسئلهی جدی میکند و آن اینکه انگار این تمام ماجرا نبوده و باید گذشته را احضار کرد. آدمهای او متفاوتاند و مملو از ماجرا. او نویسندهای است که توانسته از سوژههای به ظاهر عادی به پایانهایی بسیار متفاوت برسد،برای همین روندی که داستانها دارند، مخاطب را مجذوب خود میکند.