زندگان جاوید

... باریس جون!... خیلی دلم می‌خواد باهات حرف بزنم؛ همه چی رو برات تعریف کنم، همه چی رو... من همیشه باهات حرف می‌زنم... شب‌ها وقتی همه خوابن. من با تو حرف می‌زنم... صورتت کم‌کم داره از یادم می‌ره، خیلی سعی می‌کنم به یادم بمونه...! تو برای من از اون چه که بودی جذاب‌تری... دوستت دارم!... تو واسه من مثل اسطوره می‌مونی... می خوام خوب زندگی کنم. خیلی خوب... من خیلی فکر می‌کنم باریس جون. به این فکر می‌کنم که من واسه چی زندگی می‌کنم... همه ما، واسه چی زندگی می‌کنیم؟... چطور زندگی می‌کنیم؟... هر کدوم از ما در هر روز از زندگیش چه قدمی برای خوشبختی دیگران برمی‌داره؟ قطره وجودی هر کدوم از ما در این جامعه، در این دنیا، چیه؟ قیر، عسل یا شبنم تازه؟...