خیال‌پرداز

پاتر تقریبا چهل و یک ساله بود که عاشق لوری بنت شد. نمی‌دانست چرا لوری بنت در پاریس زندگی می‌کند؛ آن‌جا نه کاری داشت و نه به خاطر شخص خاصی آمده بود. به نظرش خیلی جوان بود، حدودا نصف سن او. آشنایی لوری با تاریخ از جنگ ویتنام شروع می‌شد و فصل پیدایش تورات را کودکی‌اش در کانادا می‌دانست. پیوتو که می‌دانست مدت‌هاست نه ایمانی برایش مانده، نه عشق و نه حتی حق انتخاب، از تماشای میراث آزادی بی‌مهابای او می‌ترسید. این‌جا پابند پاریس و متکی به ویزا و سیستمی از الطاف مرموز شده بود که پاسپورت لهستانی‌اش به آن وابسته بود. دستانش را با طنابی سست و گره‌ای خفت بسته بودند. اگر ناگهان تکان می‌خورد، گره محکم‌تر می‌شد. دامنه حرکاتش محدود بود و می‌بایست جانب احتیاط را نگه دارد. دنیای جدید عشق، گاهی گسترده‌تر از حدی به نظر می‌رسید که بتوان در آن آرامش داشت، هر چند لوری آن را به راحتی اشغال کرد.