سودخور از پول خود نان شکند گر به مثل، شیشه سندان شکند، اتاله دندان شکند. من در سالهای 1312 هجری که طلبه مدرسههای بخارا به شمار میرفتم، بیباشگاه ماندم و در بخارا که تقریبا صد در مدرسه کلان و قریب همینقدر مدرسه خرد داشت، برای من حجره قابل استقامتی به زودی یافت نشد. زیرا هر چند همه مدرسههای بخارا رسما وقف بوده، خرید و فروش آنها از روی شریعت روا نباشد هم، در زمانهای آخر با فتوای علمای دین که در مسالههای دینی حیلههای شرعی را به کار میبردند، همه حجرههای مدرسهها به طرز خرید و فروش ملک خصوصی شده به دست آدمان پولدار افتاده بود و طلبههای فقیر در جای استقامت یافتن به دشواریها میافتادند.