انقلاب در آمریکای جنوبی اثری مربوط به دوره جوانی آگوستو بوال و پیش از نظریه‌مند شدن تئاتر موسوم به «ستمدیدگان» است. هر چند در این نمایش‌نامه می‌توان به عینه ریشه‌های اندیشگی بوال را در آنچه او بعدها تئاتر ستمدیدگان خواهد نامید ردگیری کرد. نمایش‌نامه‌ای با گزنه‌های آیرونیک که هویت اصلی فرهنگ برزیل، یعنی فوتبال، را به عنوان ساختار نمایش‌نامه انتخاب می‌کند. او در ترکیبی کنایی اثر خود را «تئاتر مستند در دو نیمه» می‌نامد. ترکیبی ناهمجوش که توامان عریان‌کننده مقصود غایی نویسنده نیز هست. «دو نیمه» ارجاعی مستقیم به فرهنگ و قوانین فوتبال دارد و «تئاتر مستند» عبارتی عاریتی است تا بوال به واسطه آن زیست وحشتناک مردم سرزمینش را به صحنه‌ای گروتسک بکشاند. انقلاب در آمریکای جنوبی داستان شهروندی به نام ژوزه است. فردی از طبقه کارگر که دست بر قضا بیکار می‌شود و سرانجامی جز مرگ خنده‌آور ندارد.