و در لحظات بد به دست‌هایشان وفادار مانده بودند، دست‌هایی که آدم نمی‌توانست بگوید چه چیزی را می‌دهند و چه چیزی را تنگ در آغوش می‌گیرند، آن قدر که همه چیز مغشوش بود.