بریده‌هایی از رمان آپارتمان روباز

روی یک دیوار نوشته بودند لعنت بر پدر و مادر کسی که اینجا آشغال بریزد. پای آن دیوار همیشه آشغال بود. اما پای یک دیوار دیگر نوشته بودند رحمت به روح پدر و مادر کسی که اینجا آشغال نریزد. هیچ وقت ندیدم آنجا آشغال بریزند.
فرق بین لعنت و رحمت است.
ما برای او لعنتیم و تو برای او رحمت. آپارتمان روباز علی موذنی

آدم‌ها مطابق با میزان تخیل‌شان است که عاشق می‌شوند. آپارتمان روباز علی موذنی

عشق ودیعه‌ای است برای نرم‌کردن سختی وجود آدم، از درون و از بیرون. آپارتمان روباز علی موذنی

وقتی در نوشتن حرفه‌ای می‌شوی، نمی‌توانی خواست مخاطب را در نظر نگیری. مخاطب رکن مهم داستان است. اوست که به من پاسخ می‌دهد موفق بوده‌ام یا نه؟ آپارتمان روباز علی موذنی