بریده‌هایی از رمان چای نعنا (سفرنامه و عکس‌های مراکش)

سینما شبیه سینماهای قدیمی خودمان است. با سقف‌های بلند و حس و حالی که آدم را برای تماشای فیلم آماده می‌کند. نمی‌دانم چه خاصیتی در این سینماهاست که د رهمان سالن انتظار آدم در خلسه ای فرو می‌رود و احساس می‌کند رویاپردازی از همین جا شروع شده است. این احساس را این سینماهای جدید و شیک و چند منظوره که بوی پاپ کور شان همه جا را پر کرده به آدم نمی‌دهند. چای نعنا (سفرنامه و عکس‌های مراکش) منصور ضابطیان

زخم عشق‌های شکست خورده اگر چه خوب می‌شود اما جایش در گوشه ای از قلب باقی می‌ماند. چای نعنا (سفرنامه و عکس‌های مراکش) منصور ضابطیان

خیلی وقت‌ها خوش بینی بهتربن راه عبور از مسیر اعصاب خردی هاست. چای نعنا (سفرنامه و عکس‌های مراکش) منصور ضابطیان

این خاصیت سفر است که در تنهایی یکباره به بهانه ای یاد آدم هایی می‌افتی که شاید هیچ وقت در خانه از ذهنت عبور نکنند. چای نعنا (سفرنامه و عکس‌های مراکش) منصور ضابطیان

در دنیا فقط احمق‌ها هستند که حرفشان را عوض نمی‌کنند. چای نعنا (سفرنامه و عکس‌های مراکش) منصور ضابطیان

شهرها آدم‌ها را تغییر می‌دهند و هر چقدر فاصله‌ی شهرها بیشتر باشد، انگار این تغییر بیشتر است. تغییری که با یک احساس درونی پیوند خورده است. این را بارها تجربه کرده‌ام. هرگاه از شهری به شهر دیگر رفته‌ام، چیزی را در درونم تغییر یافته دیده‌ام. تغییری که نسبتی مستقیم با فاصله دارد. چای نعنا (سفرنامه و عکس‌های مراکش) منصور ضابطیان