آلن دوباتن

وقتی تنشی وجود دارد که مایل نیستیم روی آن هزینه کنیم، خیلی راحت نقش یک آدم غرغرو و طفره‌رو را به خود می‌گیریم. فرد غرغرو سعی می‌کند روی رفتار دیگری تأثیر بگذارد، اما دیگر سعی نمی‌کند توضیح منطقی بدهد. در عوض از تاکتیک سیخونک زدن و چرب‌زبانی و اصرار مداوم استفاده می‌کند. فرد غرغرو از آوردنِ دلیل موجه و توضیح مناسب، شانه خالی می‌کند. هنگامی مرتکب این رفتار می‌شویم که فکر می‌کنیم مسئله ارزش توجهِ شناختی ندارد. فرد طفره‌رو نیز به سهم خود از انجام آنچه به او توصیه شده خودداری می‌کند. اما این‌گونه افراد توضیحی قانع‌کننده و جدی به فرد غرغرو ارائه نمی‌دهند که چرا با حرفش موافق نیستند. آن‌ها فقط به طبقهٔ بالا می‌روند و در را محکم می‌کوبند. از نظر هر دو طرف، واضح و آشکار است که این کشمکش ارزش ندارد، اما با این وجود اصلاً از رخ دادن آن پیشگیری نمی‌کنند.

آرامش (مجموعه مدرسه زندگی)

آلن دوباتن