من عادت به نبشتن نداشته‌ام، چون نمی‌نویسم، در من می‌ماند و هر لحظه مرا روی دیگر می‌دهد سخن بهانه است، چون در کلام می‌آید خود را محجوب می‌کند تا سخن به خلق برسد، تا در حجاب نه آید کی توان سخن به خلق رسانیدن که در حجابند؟
و در عمرش هیچ چیز ننوشت و سرانجام همه چیز در او ماند و به ما هم یادآور شد که:
عرصه سخن بس تنگ است، عرصه معنی فراخ است. از سخن پیشتر آیید، تا فراخی بینی و عرصه بینی.
