رمان خارجی
مارکز در این کتاب وضعیت جغرافیایی و آداب و رسوم بومیان سرخپوست آمریکای لاتین را به خوبی نمایاندهاست؛ گویی آیینهای در برابر ملتش گرفته تا همه ویژگیهای آنها را بنمایاند. کسی که این اثر را میخواند، اگر هم به کشورهای آمریکای لاتین سفری نداشته و یا حتی درباره آنها هیچ اطلاعی نداشته باشد؛ حس میکند آن سرزمین و مردمش را به خوبی میشناسد. اعتقادات باستانیای که گاه در اثر خیالپردازیها و اغراقهای بومیانش خرافات به نظر میرسند، همه در این اثر به خوبی آشکار است. اثبات وجود عشق و قدرت پایانناپذیر آن نکتهای است که مضمون اصلی این رمان را رقم میزند و بسیار چشمگیر بیان شده است.
صفحه نویسنده
گابریل گارسیا مارکز
۸۰ رمان
گابریل خوزه گارسیا مارکِز رماننویس، روزنامهنگار، ناشر و فعال سیاسی کلمبیایی است. او بین مردم کشورهای آمریکای لاتین با نام گابو یا گابیتو (برای تحبیب) مشهور است و پس از درگیری با رییس دولت کلمبیا و تحت تعقیب قرار گرفتنش در مکزیک زندگی میکند.
او در سال ۱۹۴۱ اولین نوشتههایش را در روزنامهای به نام Juventude که مخصوص شاگردان دبیرستانی بود منتشر کرد و در سال ۱۹۴۷ به تحصیل رشتهٔ حقوق در دانشگاه بوگوتا پرداخت و همزمان با روزنامه آزادیخواه الاسپکتادور ...
خزان خودکامه
خزان خود کامه رمانی است از گابریاگارسیا مارکز که درباره ژنرال پیری است که بین 107 و 232 سال دارد و 5هزار بچه نامشوع به دنیا آورده است.دیکتاتوری شکاک و هذیانگو که بر کشور استوایی کوچکی در منطقه کارائیب فرمان میراند و تن تنهایش را در کاخ فرسودهای آلوده به تاپاله و فضله حیوانات به این سو ...
پرندگان مرده
تنها چیزی که بین آن جمعیت موفق به خوردن آن شدم، دو بستنی خامهای بود که در یک فروشگاه مخصوص کودکان باقی مانده بود. من هم هنگامی که فروشندهها، صندلیهای پراکنده شده در این طرف و آن طرف را جمع میکردند و پشت میزها میگذاشتند، آن دو بستنی را دزدکی بلعیدم و از طرف دیگر، در حالی که در فکر ...
یادداشتهای 5 ساله
هر سال در همین دوره، شبحی آرام و قرار از دست نویسندگان میگیرد: جایزه نوبل ادبیات. خورخه لوئیس بورخس که همیشه کاندیدای این جایزه است، در مصاحبه مطبوعاتی اعتراض کرده بود که چگونه برای دو ماه آن همه پیشبینی در نگرانی معلق نگهش میدارد و عذابش میدهد. بدون شک بورخس شایستهترین نویسنده اسپانیولی زبان برای جایزه نوبل است. و هر ...
یادداشتهای روزهای تنهایی
دختری زیبا و لاغر بود؛ رنگ پوستش به رنگ نان و چشمانش مانند دو دانه بادام سبز... موهایش سیاه و بلند، که تا کمرش میرسید. بوی شرق از او میتراوید. میتوانست بولیویایی و یا فیلیپینی باشد. لباسش، نشان دهنده ذوق و سلیقه موقر. ژاکت کتان سفید، بلوز ابریشم با رنگهای بسیار شفاف و گلدار. شلوار از جنس کتان و کفشی ...
