این کتاب سرگذشت زندگی ملکه نفر تاری، خواهرزاده ملکه نفر تیتی و همسر رامسس دوم، از پرآوازهترین فراعنه مصر باستان است، فرعونی که چون سلطنتی طولانی و عمری بلندتر از فرزندان خود داشته، از نظر مردم آن روزگار فرعونی جاودانه و فناناپذیر بوده است. رامسس در یکی از مشهورترین اشعار خود، نفر تاری را کسی میخواند که خورشید تنها برای او طلوع میکند. اشعاری که رامسس کبیر برای نفر تاری سروده، در تمامی معابد و اهرام مصر باستان، از لاکسور تا ابوسمبل قابل مشاهده هستند. نفر تاری در حدود بیست سال در کنار رامسس حکومت کرد. جسد نفر تاری پس از مرگ در دره ملکهها به خاک سپرده شد و معبد او بزرگترین و با شکوهترین معبدی است که تا کنون در مصر پیدا شده است، آرامگاهی که هر روز خورشید بر مجسمههای آن میتابد، ملکهای که رامسس کبیر، روی دیوارههای مقبرهاش عبارتی به این معنا حککرده است: عشق من به نفر تاری بیهمتاست و هرگز کسی را یارای رقابت با او نیست... مگر آن زمان که مرگ فرا رسیده باشد.