رمان ایرانی
پر قیچی (7 پرده از ماجرای پر قیچی گردن برنجی)
ـ اونش با من جناب دواتگر. وقتی یه بابایی به اسم میرزا محمدرضای تاجر کازرونی درست تو سال کودتای 1299 تو شیراز یه سالون می‌زنه تو صحن خونه‌اش و یک دستگاه سیناتوگراف می‌آره میزاره اون پشت، فکر می‌کنین چه جوری می‌شه که دو روز بعد خلق‌الناس عینهو مور و ملخ می‌ریزن اونجا؟ اعلان. اعلان آقا. یه اعلان می‌زنیم پر می‌کنیم در و دیوار پایتخت را.
طبقه‌ی هفتم غربی
کسی در طبقه‌ی هفتم غربی منتظر اوست
اما برجی که پیر مرد در آن زندگی می‌کند و ماجراهایی که در آن اتفاق می‌افتد چندان عادی و طبیعی نیست، برای رفتن به طبقه‌ی هفتم غربی باید از مرغ ماهی‌خوار، توله سگ پشمالوی تر و تمیز، دیو بی‌شاخ و دم، مرد کراواتی و پسرک چاق گذشت تا رسید به درخت بلوط....
قتل آقای کاف و تردید
همه‌ی بازیگرا روی سن! همه‌ی بازیگرا! لطفا سریع‌تر! سریع‌تر! بسیار خوب.
لطفا نور صحنه رو بگیرید. برای سالن هم یه نور ضعیف کافیه... ضعیف‌تر!...
خوبه!... ممنون! حالا از همه‌ی شما که روی سن هستین تقاضا می‌کنم چشماتونو ببندین. کاملا ببندین. سعی کنین به چیزی فکر نکنین. هیچ چیز. سکوت. تاریکی. سیاهی مطلق. حالا از زمین کنده می‌شین. بی این که تلاش کنین، ...