آبلوموف که مهمترین رمان گنچاروف است مفهومی جدید به فرهنگ ادب جهانی افزوده است، ابلومویسم واژهای است، برای بیان ویژگیهای روان شخصیتی مبتلا به بیدردی درمانناپذیر و بیارادگی و ضعف نفس. این ویژگی ممکن است در جامعهای به صورت بیماری مزمن و همهگیر درآید، چنانکه از خصوصیات ملی آن جامعه شود. این داستان به تحول رآلیسم روانشناختی در ادب روس کمکی ارزنده کرده و شهرتی جهانی یافته است.