درخت پیر و جنگل

باد مشرقی خطاب به ابر زیبا: «بابا جون! نیل کدومه؟ طلا کدومه؟ پایین کدوم، بالا کدومه؟ او، بارش پشمه و کشکه. اگه نه، چارچیکه اشکه خودشم بادکرده مشکه.» درخت خطاب به ابر زیبا: ـ ببینم، ابر دو رنگ! ابر قشنگ، خوشگل زرنگ! نفس نفس می‌زنی چرا؟ دنبال باد بلهوس می‌کنی چرا! حرف این باد هوا رو گوش نکن حرف این پرمدعا رو گوش نکن. کی می‌گه تو پشم و کشکی؟ کی می‌گه بادکرده مشکی؟ کی می‌گه چارچیکه اشکی؟ که تو ماه و آفتابی. نقره و طلای نابی. ابر دریای گلابی. تو گلی، گلابتونی. تو حریر و پرنیونی ببینم، ناز و ادا تو چند می‌دی آب و هوا تو چند می‌دی نیل و طلا تو چند می‌دی؟ ببینم،...»