خدایا، نه هیچ وقت تو رو دیدم، نه صدات رو شنیدم، و نه اون طوری که همه ستایشت میکنن، ستایشت کردم،... ولی خودم را بیشتر از همه عاشق تو میدانم، خودمو بیشتر از همه، به تو نزدیک میبینم، تو، همین حالا، خودت رو، تو آفتابت بر من تابوندی و گرمم کردی، خودت رو تو عظمت دریات به چشمم ریختی و منو با ذرات اون یکی کردی، صخرههات رو به من دادی تا پشت به همه دنیا و رو به تو... به نیاز بنشینم. دوستت دارم، حتما اینو تا حالا فهمیدی؟ نگو که نفهمیدی!