حاشیه باغ متروک
و... این داستان حکایت آرزوهای ساده‌ی آدمیزاد است. پیشه‌ای باشد و درآمدی که ته دلت را گرم کند و رویاهایت را از خواب به بیداری بکشاند. خانه‌ای و بستری و نان، و دیگر؟ جانت آرام باشد، خیالت نلرزد و خوف نداشته باشی از اویی که نزدیک به تو نفس می‌کشد، راه می‌رود، نگاه‌ات می‌کند و به‌نام می‌خواندت، با زبانی مشترک؛ ...
و دیگران
و دیگران حکایت عشقی بدفرجام است. قصه تنهایی است و ترس. ترسی ابدی، ترسی زنانه، مبادا تنها بمانم، مبادا هرگز لذت دوست‌داشتن و دوست‌داشته شدن را نچشم... اما آنچه زن تجربه می‌کند، نه عشقی راستین، نه احساسی غرورآفرین که بتوان آن را فریاد کرد و در حریم امن آن آشیان ساخت، بلکه فرو رفتن در دامچاله احساسی تند و گنگ ...
