روز بعد، بیشتر روزنامههای صبح و عصر، عکس کورش شایان را روی صفحه اولشان کار کرده بودند که نشسته بود روی راحتی زرشکی، سرش را گذاشته بود روی پشتی مبل و دستهایش را جمع کرده بود توی سینهاش. بعضی عکاسها که ذوق بیشتری به خرج داده بودند، قابشان را طوری بسته بودند که گل آبیرنگ روی سینهاش هم دیده شود. اما هیچکس خط قرمز روی دیوار را ندید و هیچکس هم نفهمید که ساقی یکی از تابلوهای استاد، سر جایش نیست.