رمان ایرانی
خانه نیاوران
با من صادق باش و بگو! بگو تا بدانم چه دلیلی برای نادیده انگاشتن دیگران داشتی و چه دلیلی برای انتخاب من! شاید اگر من هم بخواهم با همان صداقتی که از تو انتظار دارم سخن بگویم، باید اعتراف کنم که می‌دانم تو بارها و بارها موقعیت‌های خوبی داشته‌ای و بی‌دریغ از آن‌ها گذشتی. پس صادقانه بگو در من چه دیدی که من جرات مرور آن را ندارم و از آن روز می‌ترسم که دلیل تو برای انتخاب همیشگی نبوده باشد!
پروین
زندگی آدم‌ها مثل دو خط موازی است. شاید مثل خطوط ریل قطار که اگر چه تا ابدیت به موازات هم پیش می‌روند ولی در نگاه ما در آن دوردست‌ها به هم می‌رسند. ما اینگونه می‌بینیم و می‌پنداریم ولی واقعیت چیز دیگری است. رسیدن و نرسیدن یک احساس درونی است که تقدیر آدم‌ها برایشان مقدر می‌سازد و شاید آن‌ها نقش‌های خود ...
