«روزی که او اشکهای مرا پاک خواهد کرد»، بیش از هر نوشته دیگری از اوئه از جوهر اندیشه و هنر این نویسنده سرشار است. قدرت اعجابانگیز اثر حاصل انفجار عظیمی از نیروست که بین دو قطب کینخواهی و اشتیاق، یعنی هسته مرکزی دیدگاه متضاد نویسنده، در حرکت است. کنزابورو اوئه کاوندهای است که مستقیم به سوی درد در عمق دنیای خصوصی خود نقب میزند. برای نویسندهای که قابلیتش از او کمتر باشد، چنین عرصهای فوقالعاده تنگ است.اما اوئه این قدرت را دارد که عواطف خواننده را به نسبت به خود برانگیزد.