مجموعه داستان داخلی

درخت جارو

دخترک رفت طرف در. سنگ کبود کنج دیوار بود. در را باز کرد و سر کشید تو کوچه. پا گذاشت بیرون در میانه راه بود که صدای مادر را شنید. به دو رفت تا سر گذر و از آن جا کنار رود را دید زد. نه از هیچ‌کس، نه از مرد اسب‌سوار خبری نبود. خواست برگردد که صدای اسب شنید. چنان که شب توی اتاق شنیده بود. به تندی برگشت و یک آن پوست کهر اسب را دید که میان دو درخت زیر آفتاب برق زد و گذشت. مرد اگر نرفته بود، پس چرا اسب بی‌سوار بود؟

9789642281220
۱۳۹۱
۱۷۶ صفحه
۴۳۸ مشاهده
۰ نقل قول
داوود غفارزادگان
صفحه نویسنده داوود غفارزادگان
۷ رمان داوود غفارزادگان متولد 1338 دراردبیل، بیش از دو دهه است که برای گروه سنی بزرگسال و نوجوان می نویسد.رمان جنگی « فال خون » این نویسنده در آمریکا ترجمه شده و مجموعه داستان « ما سه نفر هستیم » از کتاب های برگزیده بیست سال ادبیات داستانی است. از آثار بزرگسال این نویسنده می توان به کتاب های « راز قتل آقا میر » ، « دختران دلریز » ، « شب ایوب » و « کتاب بی نام اعترافات ...
دیگر رمان‌های داوود غفارزادگان
ما 3 نفر هستیم
ما 3 نفر هستیم بیرون، شب بود و باد و برف... زن، شب یخ‌زده را پشت در بویید و خودش را چسباند به مرد. مرد نفس گرم زن را پشت گردنش حس کرد. آهسته گفت: می‌لرزی. باد، پوفه‌های برف را لای در نیمه‌باز ریخت تو انبار. زن لرزان گفت: می‌ترسم. مرد از لای در چشم به بیرون دوخت. فکر کرد، زن را باید همان جا توی اتاق می‌گذاشت. ...
کتاب بی‌نام اعترافات
کتاب بی‌نام اعترافات گفته بودند من سیزیف این ماجرایم و تا آخر عمر کارم غلتاندن سنگ بیهودگی‌ست. البته بعدها فهمیدم که منظورشان همین بیهودگی نوشتن بوده. اما من خودم راستش اسطوره را از روی عکس قوطی پنج کیلویی روغن نباتی به یاد دارم. یعنی کنجکاو شده بودم که این مرد کیست که یک تنه همه جهان را بر دوش دارد. به گمانم نه ...
ایستادن زیر دکل برق فشار قوی
ایستادن زیر دکل برق فشار قوی و مثل همه‌ی روزهای 31 سال و 8 ماه دیر رسیدن: در را که باز می‌کنم پایم روی حکم است. کیفم را نمی‌گذارم روی میز. حکم را بر می‌دارم، پله‌ها را دوتا یکی می‌کنم و: باد خوشی در خیابان ایرانشهر می‌وزد. و در مسیری که منتهی می‌شود به پلاک سه در کوچه‌ی هفتم. راننده چرتی است، اما خوب می‌گازد در اتوبان ...
راز قتل آقامیر و داستان‌های دیگر
راز قتل آقامیر و داستان‌های دیگر یک بار گفتم این‌ها را بردارم بنویسم به برادر آقامیر در هند. دستم نیامد. میرزاحسن هم سفارش فرستاده بود، خانه من جای این کارها نیست و صبح که توی هشتی دیدمش، گفت: «به تو چه، کم بدبختت کردند.» اما نمی‌دانم چرا عذاب می‌کشم و مثلا توی اتاق که نشسته‌ام و تمرین خط می‌کنم، دلم می‌خواهد به قلم شکسته کتابت کنم ...
مشاهده تمام رمان های داوود غفارزادگان
مجموعه‌ها