با نگاهی گذرا به داستانهای پاوزه میتوان به شیوهی بدیع داستانسرایش پی برد نگاه او چون دوربین فیلمبرداری حرکت میکند شیوهای مدرن و سده 20 که از بهترین شیوههای سنت ادبیات جهان پیروی میکند او ستاینده رنگها رایحهها و طعمهای اقلیمی است اما با اقلمی که خطاب به جهان را به عنوان هدفی پیشتاز اساس و بنیانهای شکلهای تازهی تجربی داستاننویس خود قرار میدهد و گفتگو نویسی و تصویر پردازی و بازتاب عناصر سازنده جهان اشیا و طبیعت در قاب نثری تازه و پرخون در ساختارهای متنوع روایی جستجوگر و بدعتگزار ارزندهایست...