رمان ایرانی
عبور از پاییز
نمی‌دانم شاید هم برای اولین بار بود که افسار دلم را رها کرده بودم تا هر آن‌چه می‌خواهد حس کند. موهایش کمی بلندتر از حد معمول شده بود، صورتش تازه اصلاح شده بود و بوی ادکلن همیشگی‌اش مشامم را پر کرده بود. با خودم فکر کردم چه می‌شد اگر من و حسام واقعا زن و شوهر بودیم؟
یکی از من
غلتی زدم و به یاد مانی هدایتی افتادم. همان مرد خوشتیپی که برای اولین بار وقتی برای گرفتن فشارش با اصرار مرا خواسته بود دیده بودمش. او هم گوشه‌ای از ذهنم را به خودش درگیر کرده بود. چرا؟ نمی‌دانستم. شاید چون هنوز هم هفته‌ای چند بار برای گرفتن فشارش به بیمارستان می‌آمد و تا من فشارش را نمی‌گرفتم، نمی‌رفت. آدم ...