به قول نازلی، نقاشی آدم را کر می کند. شنوایی آدم را میبرد توی رنگها و نقاش وقتی به نقاشی فکر میکند، یا دارد نقاشیاش را میکشد،هم رنگها را میبیند و هم رنگها را میشنود. بو و مزهای که حس میکند، بو و مزه رنگ است.و با دمباریک و بلند قلممو، لمسش را به تن تابلو میریزدو گاهی هوس میکند به این لمس آنقدر میدان بدهد که از نوک انگشتانش برای درهم رفتن و ساخت رنگها استفاده نماید.