وقتی فرآیند تولید یک نمایشنامه به نمایش صحنهای، گاه سالها طول میکشد و اگر این فرآیند با بدسلیقگیها یا ناداوریهای گروهکهای بازخان و بازخوان و بازبین و بدبین مواجه نشود در انتها محدود به چند اجرای معدود در یک شهر و محل خواهد بود چرا باز نوشتن نمایشنامه؟ در زمانهای که یک گروه نمایشی اگر بخواهد بهترین اجرای خود را اغلب بی دعوت کسی، به شهر و استانهای دیگر ببرد به هزار و یک دلیل انسانی و غیر انسانی نمیتواند، پس ناشکفته، پرپر میشود چرا ما باز هم نمایشنامه مینویسیم؟...