نمایش‌نامه

نامه‌های اصفهان یا نامه‌هایی که به تو نرسید

در خواب می‌بینم بر فراز زاینده‌رود، خیابان نظر و چهارباغ پرواز می‌کنم، بی‌هیچ وسیله‌ای. نه بال دارم و نه بر قالی سلیمان نبی نشسته‌ام. گاهی نمی‌دانم کجا هستم... در خرابه‌های قلعه‌ی طبرک یا شبستان خواجه نظام‌الملک مسجد عتیق؟ یا بالای پل حسن‌آباد ایستاده‌ام...

صنوبر
9789646052284
۱۳۸۸
۹۶ صفحه
۱۷۶ مشاهده
۰ نقل قول
دیگر رمان‌های اسداله اسدی
کافیه چراغارو خاموش کنید
کافیه چراغارو خاموش کنید پرسون پرسون یواش یواش اومدم سرکوچه‌تون ترسون، ترسون، لرزون لرزون اومدم در خونه‌تون یک شاخه گل در دستم سر راهت بنشستم از پنجره منو دیدی همچون گل‌ها خندیدی آه... به خدا... آن نگهت از نظرم نرود آه... به خدا... آن نگهت... از نظرم نرود... صدا : کافیه. تمومش کنین. می‌شنوین؟
مشاهده تمام رمان های اسداله اسدی
مجموعه‌ها