لئوناردو داوینچی، به قول همزمانهایش شخصیتی بحثبرانگیز بود و بسیار هم دربارهاش بحث شد. لئوناردوی نقاش را مردم نمیپسندیدند، چون هرگز آثاری را که اقدام به خلقشان میکرد به پایان نمیرسانید. مردم معتقد بودند لئوناردوی مجسمهساز شهرتش را ضایع کرد چون هرگز مجسمه عظیم فرانسوا سفورتزای سوار بر اسب را به مرحله قالبگیری نرساند. لئوناردوی معمار، افراطی به حساب میآمد و مردم از ته دل معتقد بودند لئوناردوی دانشمند یک دیوانه بیش نیست. اما رقبایش با وجود تمام حسادتهایی که به او داشتند در موضوعی به توافق رسیده بودند: لئوناردو، قصهگوی فوقالعادهای بود و با ظرافت کلام و اصالت نوشتههایش، باعث جلب و جذب اطرافیانش میشد.