نمایش‌نامه
آوازخوان طاس (دی وی دی نمایش‌نامه)
نویسنده: اوژن یونسکو. کارگردان: بهمن معتمدیان. کارگردان ویدیویی: بابک برزویه. بازیگران: هومن برق‌نورد، فلامک جنیدی، امید روحانی، بهاره رهنما، هوتن شکیبا، سروش صحت. طراح صحنه و لباس: پویا آریانپور. طراح جلد: روهینا (فرید حامدی)
صفحه نویسنده
اوژن یونسکو
۲۳ رمان
Jean Maurice Eugène Clément Cocteau (5 July 1889 – 11 October 1963) was a French poet, novelist, dramatist, designer, boxing manager, playwright and filmmaker. Along with other Surrealists of his generation (Jean Anouilh and René Char for example) Cocteau grappled with the "algebra" of verbal codes old and new, mise en scène language and technologies of modernism to create a paradox: a classical avant-garde. His circle of associates, friends and lovers included Jean Marais, Henri Bernstein, Édith Piaf, whom he ...
کرگدن
برانژه: (به ژان) زندگی‌کردن امری غیرعادی‌ست.
ژان: برعکس، هیچی طبیعی‌تر از این نیست. دلیلش هم اینکه همه‌ی مردم زندگی می‌کنند.
برانژه: تعداد مُرده‌ها بیشتر از زنده‌هاست. تعداد اونها روزبه‌روز بیشتر می‌شه، زنده‌ها کمیابن.
ژان: مُرده‌ها، باید گفت چنین چیزی وجود نداره! هاه! هاه!... (خنده‌ی بلند) اونها هم به شما فشار می‌آرند؟ چیزی که نیست، چطوری می‌تونه فشار بیاره؟
برانژه: من خودم از خودم می‌پرسم ...
پیاده در هوا
شادی وصف‌ناپذیری قهرمان داستان را در بر می‌گیرد و او سرمست از یقین، احساس سبکی کرده و شروع به دویدن می‌کند. ناگهان پلی نقره‌ای، بر بالای پرتگاه مسلط بر قله‌ای نورانی پدیدار می‌شود. قهرمان؟ هیجان‌زده از یک شادی احمقانه از روی زمین جدا شده و فریاد می‌زند: یه دفعه راه پرواز کردن رو یاد گرفتم. چطور این کار ساده رو ...
قربانیان وظیفه (نمایش‌واره) نمایش‌نامه
بودن یعنی زندگی جسمانی و اجتماعی، یعنی تسلیم اوامر جسمانی و پیکره اجتماعی شدن، زندگی کردن و اجتماعی شدن تنها به این بها، امکان‌پذیر است. در نتیجه ما همه قربانیان وظیفه هستیم. تئاتر برای من یک اعتراف است. نمایش من درون من است. اغلب به خود می گویم: درونم جهانی است خرد که جهان کلان را به تصویر می‌کشد.
صندلی‌ها
نمایش از یک سو بی‌معنایی و بی‌محتوایی واقعیت و اندیشه انسانی را بیان و از دیگر سوی صحنه را با «صندلی‌ها» و حرکات پی‌درپی می‌کند. موضوع «صندلی‌ها» پیام شکست‌های زندگی و ناکامی‌های اخلاقی نیست بلکه خود «صندلی‌ها»ست، یعنی {وجود شی،} و نبود انسان، امپراتور و خدا. موضوع جهان غیر واقعی و فراطبیعی خالیست. موضوع هیچ است.