نمایش‌نامه و فیلم‌نامه
برانژه: (به ژان) زندگی‌کردن امری غیرعادی‌ست. ژان: برعکس، هیچی طبیعی‌تر از این نیست. دلیلش هم اینکه همه‌ی مردم زندگی می‌کنند. برانژه: تعداد مُرده‌ها بیشتر از زنده‌هاست. تعداد اونها روزبه‌روز بیشتر می‌شه، زنده‌ها کمیابن. ژان: مُرده‌ها، باید گفت چنین چیزی وجود نداره! هاه! هاه!... (خنده‌ی بلند) اونها هم به شما فشار می‌آرند؟ چیزی که نیست، چطوری می‌تونه فشار بیاره؟ برانژه: من خودم از خودم می‌پرسم که آیا هستم یا نه! ژان: (به برانژه) شما نیستید، عزیز من، برای اینکه نمی‌اندیشید! بیندیشید، آن‌وقت خواهید بود.
صفحه نویسنده
اوژن یونسکو
۲۳ رمان
Jean Maurice Eugène Clément Cocteau (5 July 1889 – 11 October 1963) was a French poet, novelist, dramatist, designer, boxing manager, playwright and filmmaker. Along with other Surrealists of his generation (Jean Anouilh and René Char for example) Cocteau grappled with the "algebra" of verbal codes old and new, mise en scène language and technologies of modernism to create a paradox: a classical avant-garde. His circle of associates, friends and lovers included Jean Marais, Henri Bernstein, Édith Piaf, whom he ...
صندلی‌ها
نمایش از یک سو بی‌معنایی و بی‌محتوایی واقعیت و اندیشه انسانی را بیان و از دیگر سوی صحنه را با «صندلی‌ها» و حرکات پی‌درپی می‌کند. موضوع «صندلی‌ها» پیام شکست‌های زندگی و ناکامی‌های اخلاقی نیست بلکه خود «صندلی‌ها»ست، یعنی {وجود شی،} و نبود انسان، امپراتور و خدا. موضوع جهان غیر واقعی و فراطبیعی خالیست. موضوع هیچ است.
آوازخوان طاس
یونسکو از خودآموز «انگلیسی بدون زحمت» شخصیت‌ها را به صحنه آورد و به گفتگویی مرکب از عناصر متفاوت، عبارات کوتاه، اصطلاحات و ساختار ساده دستوری، جان بخشید.
او خود می‌گوید که هرگز نمی‌دانسته «اسمیت‌ها» واقعیت دارند یا تخیلی هستند. کار خلاقانه او این بوده که این زوج دوباره همدیگر را باز شناسند؛ آن‌ها در حومه لندن زندگی می‌کنند، نام‌شان اسمیت است، ...