۲۳ رمان
Jean Maurice Eugène Clément Cocteau (5 July 1889 – 11 October 1963) was a French poet, novelist, dramatist, designer, boxing manager, playwright and filmmaker. Along with other Surrealists of his generation (Jean Anouilh and René Char for example) Cocteau grappled with the "algebra" of verbal codes old and new, mise en scène language and technologies of modernism to create a paradox: a classical avant-garde. His circle of associates, friends and lovers included Jean Marais, Henri Bernstein, Édith Piaf, whom he ...
هذیان 2 نفره تا هر جایی که دوست داشته باشیم و دختر دم بخت
مرد: حتی اگه ندونن این جنگ برای چی شروع شده باز هم یه دلیلی براش پیدا میکنن. اونها به ورای دلایل خودشون نمیرن. زن: هیچوقت اونجوری که باید قطع نمیشه، چه فایدهای داره؟ مرد: به درد گذرون زندگی میخوره. زن: زندگی ما هم میگذره. نتیجه دلسردی از تاریخ. و همین تاریخ خود را با سر و صدای زیاد به ما ...
بازیهای کشتار همگانی
«بازی کشتار همگانی در تداومی از تابلوها شکل گرفته است و عظمتش را فقط در همجواری بلافاصله و سریع لحظاتی که آن را تشکیل میدهد، مییابد. موضوع واحد: مرگ، خود مرگ. فکر میکنم که تئاتر هرگز چنین تصویری، تصویر سخت، ناب و اینقدر دقیق، از مرگ ارائه نداده است.»
صندلیها
نمایش از یک سو بیمعنایی و بیمحتوایی واقعیت و اندیشه انسانی را بیان و از دیگر سوی صحنه را با «صندلیها» و حرکات پیدرپی میکند. موضوع «صندلیها» پیام شکستهای زندگی و ناکامیهای اخلاقی نیست بلکه خود «صندلیها»ست، یعنی {وجود شی،} و نبود انسان، امپراتور و خدا. موضوع جهان غیر واقعی و فراطبیعی خالیست. موضوع هیچ است.
تشنگی و گشنگی
بی آنکه اینقدر دو رویم یونسکو این نمایشنامه را با رنجهای روحی و ناخشنودی وجودی محسوس انباشته است. به روشنی اینجا جهنم یعنی من، تو و دیگران، دانستن و ندانستن، هستی و نیستی. آیا این همه برای یک انسان زیاد نیست؟
درس استاد و نمایشگاه خودرو
"درس" تقابل شخصیتهای پررنگ، یک ترکیب تصویری زنده، مکالمهای که محور و سامانه درونی است، همراه با دگرگونیهای جذاب، به اوج میرسد و طول نمایشنامه با خود درس یکسان است. آیا میتوان سنت را با نوآوری آشتی داد؟