نمایش‌نامه و فیلم‌نامه

پیاده در هوا

شادی وصف‌ناپذیری قهرمان داستان را در بر می‌گیرد و او سرمست از یقین، احساس سبکی کرده و شروع به دویدن می‌کند. ناگهان پلی نقره‌ای، بر بالای پرتگاه مسلط بر قله‌ای نورانی پدیدار می‌شود. قهرمان؟ هیجان‌زده از یک شادی احمقانه از روی زمین جدا شده و فریاد می‌زند: یه دفعه راه پرواز کردن رو یاد گرفتم. چطور این کار ساده رو فراموش کرده بودم؟ پرواز برای همه آدم‌ها ضروریه، مثل نفس کشیدن. همه آدم‌ها می‌تونن،‌ یعنی بلدن.

ترانه
9786007061848
۱۳۲ صفحه
۵۶ مشاهده
۰ نقل قول
اوژن یونسکو
صفحه نویسنده اوژن یونسکو
۲۳ رمان Jean Maurice Eugène Clément Cocteau (5 July 1889 – 11 October 1963) was a French poet, novelist, dramatist, designer, boxing manager, playwright and filmmaker. Along with other Surrealists of his generation (Jean Anouilh and René Char for example) Cocteau grappled with the "algebra" of verbal codes old and new, mise en scène language and technologies of modernism to create a paradox: a classical avant-garde. His circle of associates, friends and lovers included Jean Marais, Henri Bernstein, Édith Piaf, whom he ...
دیگر رمان‌های اوژن یونسکو
گوشه‌نشین
گوشه‌نشین سی و پنج سالگی وقت کنار کشیدن از زندگی است. حداقل این نظر شخصیت اول تنها رمانی است که اوژن یونسکو نوشته. ارثیه ناگهانی این امکان را به قهرمان رمان می‌دهد که شغل بی‌اهمیت و کسل‌کننده‌اش در اداره‌ای گمنام را ول کند. او دیگر کاری ندارد جز این که سعی کند از زندگی لذت ببرد... آن‌چه ما در زبان ساده و شیء‌گرای ...
بداهه‌گویی آلما یا آفتاب‌پرست چوپان
بداهه‌گویی آلما یا آفتاب‌پرست چوپان این نمایش‌نامه با مجموعه‌ای از عناصر همگرا، رفتارهای نمایشی و بازی موقعیت به پیش می‌رود و نویسنده اجازه بی‌اعتبارسازی منتقدین را با قضاوت‌های اشتباه به خود می‌دهد.
درس استاد و نمایشگاه خودرو
درس استاد و نمایشگاه خودرو "درس" تقابل شخصیت‌های پررنگ، یک ترکیب تصویری زنده،‌ مکالمه‌ای که محور و سامانه درونی است، همراه با دگرگونی‌های جذاب، به اوج می‌رسد و طول نمایش‌نامه با خود درس یکسان است. آیا می‌توان سنت را با نوآوری آشتی داد؟
کرگدن
کرگدن چه اتفاقی ممکن است ملال 1 روز تعطیل را در 1 شهرستان کوچک بهم بزند؟ پیدا شن 1 کرگدن و کرگدن بعدی در روستا . . . .
کرگدن
کرگدن برانژه: (به ژان) زندگی‌کردن امری غیرعادی‌ست. ژان: برعکس، هیچی طبیعی‌تر از این نیست. دلیلش هم اینکه همه‌ی مردم زندگی می‌کنند. برانژه: تعداد مُرده‌ها بیشتر از زنده‌هاست. تعداد اونها روزبه‌روز بیشتر می‌شه، زنده‌ها کمیابن. ژان: مُرده‌ها، باید گفت چنین چیزی وجود نداره! هاه! هاه!... (خنده‌ی بلند) اونها هم به شما فشار می‌آرند؟ چیزی که نیست، چطوری می‌تونه فشار بیاره؟ برانژه: من خودم از خودم می‌پرسم ...
مشاهده تمام رمان های اوژن یونسکو
مجموعه‌ها