نمایش‌نامه

آنتیگون

(Antigon)

آنتیگون از مرگی با افتخار و نمادین سخن می‌گوید که لازمه‌اش آن است تا بر روی آن ‹‹کار›› صورت گیرد، همچنین آنتیگون از دل به دریا زدنی سخن می‌گوید که تنها در عمل فی نفسه امکان آن محقق می‌شود. او در پاسخ به خواهرش ایسمن می‌گوید: من و جنونم را به خود واگذار تا دل به دریا بزنیم، بیش از مرگی با افتخار چیزی نخواهد بود.

9789642774098
۱۳۸۸
۱۰۴ صفحه
۳۵۱ مشاهده
۰ نقل قول
نسخه‌های دیگر
دیگر رمان‌های ژان آنوی
اوریدیس
اوریدیس اوریدیس ژان آنوی، روایتی است مدرن از اسطوره‌ای کهن، روایت عشق اوریدیس،بازیگر تئاتر و اورفه، نوازنده دوره‌گرد. در پی برملا شدن رازی از گذشته، اوریدیس اورفه را ترک می‌کند و در تصادفی کشته می‌شود. سرنوشت به اورفه اجازه می‌دهد که اوریدیس را به زندگی برگرداند، به شرط آن که پیش از طلوع خورشید به او نگاه نکند. اما آیا جدال‌های ...
آماندا
آماندا حالا صبح است، ببینید در دنیا چه چیزهای اطمینان‌بخشی وجود دارد، گل‌هایی که می‌شود پریشان کرد، علف‌هایی که انسان می‌تواند بکند و در دست‌هایش له کند. این دست‌ها نخواهند گفت: من نمی‌توانم فراموش کنم... نمی‌خواهم خاطراتم از من فرار کنند. این دست‌ها دوست ندارند، این دست‌ها یک روز صبح در حالی که تغییر کرده‌اند بیدار خواهند شد... این دست‌ها عاشق ...
مسافر بی‌توشه و زندگی 1 هنرمند (2 نمایش‌نامه)
مسافر بی‌توشه و زندگی 1 هنرمند (2 نمایش‌نامه) در بسیاری از نمایشنامه‌هایش، ژان آنوی مخاطبش را با دو گانگی موثر و ناگزیری میان آرمان‌گرایی و واقع‌گرایی مواجه می‌سازد. پوچیانی می‌گوید:« در آثار آنوی، جایی که این مناقشه حل می‌شود هیچ سطح متوسطی از ابهام وجود ندارد.» این نکته را می‌توان در نمایشنامه مسافر بی‌توشه دید که در آن گاستون، شخصیت اصلی نمایش، یک بازمانده جنگ جهانی اول است ...
مشاهده تمام رمان های ژان آنوی
مجموعه‌ها