داریو فو، مهم‌ترین چهره‌ی تئاتری نیمه دوم سده بیست ایتالیا، نویسنده و کارگردان و بازیگر است و بابت کارش و تاثیری که بر فرهنگ، هنر و تئاتر کشورش و نیز تمام اروپا گذاشته، انبوهی جایزه و افتخار نصیبش شده، که فقط یکی‌اش نوبل ادبیات است. در این نمایش‌نامه‌ها، و اساسا در غالب نمایش‌نامه‌هایش، سنت غنی تئاتر کمدی ایتالیا، کمدیادلارته، را با اندیشه‌ی چپ و مرام مبارزه پیوند می‌زند و طنز ظریف و نیش‌داری دارد که بسیار فراتر از تالارهای تئاتر هم رفته و طی سال‌ها بسیاری سیاست‌مداران و قدرت‌مداران را ناگزیر به واکنش و توضیح و تغییر کرده. این دفتر در برگیرنده‌ی یکی از مهم‌ترین و مشهورترین کمدی‌هایش است. برای خرید که نباید پول داد، که تقریبا به تمام زبان‌های زنده‌ی دنیا ترجمه شده و بارها در جای جای دنیا به صحنه رفته و می‌رود، همراه یک کمدی دیگرش، مردهفروشی، که نمونه‌ای است از مجموعه‌ی انبوه کمدی‌های جمع‌‌وجوری که برای اجرا در تالارهای کوچک تئاتری نوشته. دو نمونه از دو سویه‌ی کاری مختلف نابغه‌ی ایتالیایی، هر دو هم به یک اندازه درخشان.
