همسرایان: دوستداشتنیتر از پیش، شهرمان از فراز خرابهها و خاکسترهایش سر بر میدارد. ویرانی محو و فراموش شده، فریاد مردان و زنان که از میان شعلهها برمیخواست، نیز فراموش شده است. بیدرمن: زندگی ادامه دارد. همسرایان: آن مردمان، اکنون به تاریخ پیوستهاند. ساکت و آرام.