این رمان در 24 فصل کوتاه و با ایجاز فراوان خواننده را به قلب فضای باروک قرن هفدهم و زندگی هنرمندانه و نخبهگرای پرسوناژ اصلی داستان رهنمون میسازد. ایوون بلانژه منتقد نامدار فرانسوی رمان «مادلن در زیباترین صبح جهان» را به لحاظ ایجاز، ضرب آهنگ و موزونی نثر آن با آثار فاخر موسیقی کلاسیک، خصوصا با هایدن و باخ مقایسه کرده و نتیجه میگیرد این رمان جدا از لذت متن کمنظیرش، حس موسیقایی را در خواننده بیدار می کند.