نمایش‌نامه

کرگدن

(Le rhinoceros)

مشکل می‌توان اوژن یونسکو را، بهتر از اوژن یونسکو تفسیر کرد. اوژن یونسکو، زاییده‌ دنیای رهایی و تخیل خویشتن است که بی‌پیچ قید و بندی، با نگاهی گزنده و مضحک دنیا را به تصویر می‌کشاند. با نقب به خود و به من و به تو و دیگری، دنیا را می‌گوید و درباره‌ نوشته‌هایش می‌گوید: وسوسه‌های متناقض یا مکمل مرا به نوشتن وامی دارد: میل به قدرت، نفرت، میل به بخشوده شدن، عشق، دلهره، دلتنگی، سرگشتگی، اعتماد به نفس، عدم اعتماد به نفس، اطمینان به آنچه تایید می‌کنم، نیاز وافر به آگاهی، نیاز وافر به آگاهی دادن، تواضع، تفریح!!! اما اگر برای تفریح، این مشقت، این خستگی غیرقابل تحمل، زمانی که کار می‌کنم، از برای چیست؟ مسلما نوشتن نمایشنامه کار بسیار دشواری است. باید جان کند. باید قلم به دست گرفت که بسیار سنگین است...

پری صابری
قطره
9859643414993
۱۳۹۵
۲۴۸ صفحه
۳۳۶ مشاهده
۰ نقل قول
نسخه‌های دیگر
اوژن یونسکو
صفحه نویسنده اوژن یونسکو
۲۳ رمان Jean Maurice Eugène Clément Cocteau (5 July 1889 – 11 October 1963) was a French poet, novelist, dramatist, designer, boxing manager, playwright and filmmaker. Along with other Surrealists of his generation (Jean Anouilh and René Char for example) Cocteau grappled with the "algebra" of verbal codes old and new, mise en scène language and technologies of modernism to create a paradox: a classical avant-garde. His circle of associates, friends and lovers included Jean Marais, Henri Bernstein, Édith Piaf, whom he ...
دیگر رمان‌های اوژن یونسکو
بازی‌های کشتار همگانی
بازی‌های کشتار همگانی «بازی کشتار همگانی در تداومی از تابلوها شکل گرفته است و عظمتش را فقط در همجواری بلافاصله و سریع لحظاتی که آن را تشکیل می‌دهد، می‌یابد. موضوع واحد: مرگ، خود مرگ. فکر می‌کنم که تئاتر هرگز چنین تصویری، تصویر سخت، ناب و اینقدر دقیق،‌ از مرگ ارائه نداده است.»
قربانیان وظیفه (نمایش‌واره) نمایش‌نامه
قربانیان وظیفه (نمایش‌واره) نمایش‌نامه بودن یعنی زندگی جسمانی و اجتماعی، یعنی تسلیم اوامر جسمانی و پیکره اجتماعی شدن، زندگی کردن و اجتماعی شدن تنها به این بها، امکان‌پذیر است. در نتیجه ما همه قربانیان وظیفه هستیم. تئاتر برای من یک اعتراف است. نمایش من درون من است. اغلب به خود می گویم: درونم جهانی است خرد که جهان کلان را به تصویر می‌کشد.
تشنگی و گشنگی
تشنگی و گشنگی بی آن‌که این‌قدر دو رویم یونسکو این نمایش‌نامه را با رنج‌های روحی و ناخشنودی وجودی محسوس انباشته است. به روشنی این‌جا جهنم یعنی من، تو و دیگران، دانستن و ندانستن، هستی و نیستی. آیا این همه برای یک انسان زیاد نیست؟
مشاهده تمام رمان های اوژن یونسکو
مجموعه‌ها