نمایش‌نامه

کرگدن

(Le rhinoceros)

مشکل می‌توان اوژن یونسکو را، بهتر از اوژن یونسکو تفسیر کرد. اوژن یونسکو، زاییده‌ دنیای رهایی و تخیل خویشتن است که بی‌پیچ قید و بندی، با نگاهی گزنده و مضحک دنیا را به تصویر می‌کشاند. با نقب به خود و به من و به تو و دیگری، دنیا را می‌گوید و درباره‌ نوشته‌هایش می‌گوید: وسوسه‌های متناقض یا مکمل مرا به نوشتن وامی دارد: میل به قدرت، نفرت، میل به بخشوده شدن، عشق، دلهره، دلتنگی، سرگشتگی، اعتماد به نفس، عدم اعتماد به نفس، اطمینان به آنچه تایید می‌کنم، نیاز وافر به آگاهی، نیاز وافر به آگاهی دادن، تواضع، تفریح!!! اما اگر برای تفریح، این مشقت، این خستگی غیرقابل تحمل، زمانی که کار می‌کنم، از برای چیست؟ مسلما نوشتن نمایشنامه کار بسیار دشواری است. باید جان کند. باید قلم به دست گرفت که بسیار سنگین است...

پری صابری
قطره
9859643414993
۱۳۹۵
۲۴۸ صفحه
۳۳۶ مشاهده
۰ نقل قول
نسخه‌های دیگر
اوژن یونسکو
صفحه نویسنده اوژن یونسکو
۲۳ رمان Jean Maurice Eugène Clément Cocteau (5 July 1889 – 11 October 1963) was a French poet, novelist, dramatist, designer, boxing manager, playwright and filmmaker. Along with other Surrealists of his generation (Jean Anouilh and René Char for example) Cocteau grappled with the "algebra" of verbal codes old and new, mise en scène language and technologies of modernism to create a paradox: a classical avant-garde. His circle of associates, friends and lovers included Jean Marais, Henri Bernstein, Édith Piaf, whom he ...
دیگر رمان‌های اوژن یونسکو
درس استاد و نمایشگاه خودرو
درس استاد و نمایشگاه خودرو "درس" تقابل شخصیت‌های پررنگ، یک ترکیب تصویری زنده،‌ مکالمه‌ای که محور و سامانه درونی است، همراه با دگرگونی‌های جذاب، به اوج می‌رسد و طول نمایش‌نامه با خود درس یکسان است. آیا می‌توان سنت را با نوآوری آشتی داد؟
مکبت بداهه‌گویی آلما
مکبت بداهه‌گویی آلما دکور: یک دشت. گلامیس و کاندور. گلامیس از سمت چپ وارد می‌شود،کاندور از سمت راست. آن‌ها بی آنکه به هم سلام کنند، رو به تماشاگران، وسط صحنه می‌ایستند. مدتی در همین حالت می‌مانند.
تشنگی و گشنگی
تشنگی و گشنگی بی آن‌که این‌قدر دو رویم یونسکو این نمایش‌نامه را با رنج‌های روحی و ناخشنودی وجودی محسوس انباشته است. به روشنی این‌جا جهنم یعنی من، تو و دیگران، دانستن و ندانستن، هستی و نیستی. آیا این همه برای یک انسان زیاد نیست؟
آوازخوان طاس
آوازخوان طاس آوازخوان طاس، نمایش‌نامه‌ای است که بیش از چهارده سال به روی صحنه ماند! هدف یونسکو، در این نمایش‌نامه، بازنمودن قهقرای آدمی به علت از دست نهادن اصالت و تشبه به دیگران است. بهترین نمودار از این قهقرا، فرسودگی زبان محاوره و ابتذال گفتگوهاست، چرا که، به عقیده او، فرسودگی زبان حکایت‌گر فرسایش اندیشه است: همه می‌کوشند که مثل دیگران سخن ...
مشاهده تمام رمان های اوژن یونسکو
مجموعه‌ها