یورت
دشت بی‌مأمن است، و همین ساده‌اش می‌کند. بی‌غل و غش است، و همین زخم پذیرش می‌کند. آبای، شخصیت اصلی رمان، نماد نسلی است که در دوره‌ی تزاری - قاجاری و رضا شاهی جنگیده است، رنج کشیده است، و افق در نگاهش چون شعله لرزان. بروز سنت‌های ترکمن و تقابل‌شان با «آبای» که می‌خواهد با عشق به «آنا بخت» لحظه‌های رویایی صحرا را زندگی کند و ... صدای دو تاری، و طنین سُم ضربه‌های اسبان تیزرو و تازه نفس... «یورت» نخستین رمان واقع‌گرایانه از زندگی مردم ترکمن صحراست و قلمرویی از هستیِ مردان، زنان و دختران ترکمن. خواننده با زندگیِ اندیشه، زندگیِ موقعیت، و زندگیِ رهایی برآمده از تجربه و رویاهای صحرا روبرو می‌شود. جاذبه رمان یورت از عشق است، و زندگی اجتماعی و تاریخی ترکمن صحرا را از دوره محمدعلی شاه مخلوع تا تخت قاپوی رضاشاهی بازآفرینی می‌کند.
