آوازخوان طاس، نمایشنامهای است که بیش از چهارده سال به روی صحنه ماند! هدف یونسکو، در این نمایشنامه، بازنمودن قهقرای آدمی به علت از دست نهادن اصالت و تشبه به دیگران است. بهترین نمودار از این قهقرا، فرسودگی زبان محاوره و ابتذال گفتگوهاست، چرا که، به عقیده او، فرسودگی زبان حکایتگر فرسایش اندیشه است: همه میکوشند که مثل دیگران سخن بگویند. این است که دیگر کسی نمیاندیشد. دست نیاز همه به سوی اصطلاحات متداول و عبارات مبتذل معروف و ضربالمثلهایی دراز است که گاه بیمعنا و مضحک است. دیگر سخنی آفریده نمیشود. حرفها کهنه و فاقد تحرک است؛ و همین عبارات فرسوده نیز گاه قلب میگردد و درست بیان نمیشود.