رمان نوجوان
مادر آدم نباتی (دنیای آدم نباتیها 2)
مادر بچه‌اش را همان‌طور با پای لخت بلند می‌کند و سر و صورتش را می‌بوسد و شکمش را قلقلک می‌دهد. بچه قهقهه می‌زند. من و تارا ناخودآگاه همراه بچه می‌خندیم. تا جایی که یادم هست، در کشور نوزادان تمام این کارها را روبات‌ها انجام می‌دادند؛ از شیر دادن به نوزادان تیپ الف گرفته تا عوض کردن پوشکشان. بعید می‌دانم روبات‌های خدمتکار بوسیدن و قلقلک کردن بلد باشند. دلم می‌گیرد. کاش من هم بچه آدم نباتی بودم.
این‌جا کسی مرده
رو می‌گرداند به اطراف. انگار دنبال پاسخ سوالی است. سوالی که خود نمی‌داند و جوابی که سال‌هاست فراموشش شده. مریم سرش را روی ساق‌های دستش که ضربدر بر زانو گذاشته، خم می‌کند. انگار مردد است که گریه کند یا نه. مهشید دست پشت مریم می‌گذارد و مریم با نوازش آرام مهشید دوباره می‌نشیند. مهشید می‌پرسد کسی مرده؟ مریم با سر ...
خاک آدم‌پوش
هیچ نویسنده‌ای به اندازه ژانرنویس با شهرزاد احساس هم‌ذات‌پنداری نمی‌کند. ژانرنویس مخاطب را بر سریر پادشاهی می‌نشاند و هدفی جز تسخیر عمیق و تمام قلب و ذهن او ندارد؛ همچون شهرزاد، که اگر هر شب نمی‌توانست پادشاه را پای نقل خود نگه دارد، هستی خود را از دست می‌داد. هدف مجموعه رمان ژانر نشر هیلا احترام به احساس، شعور و ...
