آلن گینزبرگ (1926-1997) در دوران دانشجوییاش در دانشگاه کلمبیا با لوشین کر آشنا و به واسطه او با چهرههای عاصی دیگر، که بعدها در کنارشان نسل بیت را تشکیل داد، آشنا شد: ویلیام باروز و جک کروآک. شهرت پس از انتشار شعر «زوزه» به سراغ گینزبرگ میآید؛ شعری بلند و شگفت که بین سالهای 1955 و 56 نوشته شده، و روایتی درخشان از زندگی «بهترین ذهنهای نسل» گینزبرگ است؛ زندگی «آنها» که امریکا و جهان را طور دیگری میخواستند و تسلیم فرهنگ موجود نشدند. مقولاتی که گینزبرگ در دهه 1950 در آثارش مطرح میکند، در دهه بعد به وضوح در سخنان و نوشتههای هیپیها و دانشجویان معترض امریکایی و اروپایی دیده میشود. گینزبرگ بسیار از شهود شرقی، اسلام، آیین زرتشت، عرفان کابالا و ذن بودیسم تاثیر پذیرفت و تاثیر این آخری را آشکارا میتوان در هایکوهایش پی گرفت. کتاب حاضر گزیدهای است از شعرهای آلن گینزبرگ، شامل هایکوها، جملات امریکایی و شعرهای دیگر.