رمانِ پیچ نوشته زهرا شاهی اثری است درباره زنی که نمیتواند دنیا را به تملکِ خود درآورد. شاهی در این رمان با زبانی طنزآلود و ایجادِ موقعیتهای گاه متناقض رابطه خاصی میانِ زن و شوهرِ آرمانگرای عجیبش ساخته که درش جنسی از بلاتکلیفی در رابطه وجود دارد. رمان با جستوجوی قهرمانش آغاز میشود برای فرا رفتن از زندگی روزمره. زندگیای که او تلاش میکند درش برای خود گوشه و فضایی فردی بیابد و درش نفس عمیقتری بکشد. برای همین شروع میکند به عکاسی در خیابان و مترو و همین امر قرار است ماجرایی را برای او رقم بزند... شاهی بیش از هر چیز درباره یک وضعیتِ زیستی روایت کرده است در فضای شهرِ تهران. رمان قصهگوست و مملو از خردهروایت که در لفافی از طنز پیچیده شدهاند. برای همین پیچ را میتوان اثری خوشخوان دانست که مخاطبش را سرگردان و رها نمیکند. یک رمانِ روایی که درش تناقضهای زنده بودن میان روزمرگی زندگی محورِ متن است.