سن‌پترزبورگ موزیکانچی دارد (سن‌پترزبورگ به روایت مسافران قاجاری)
از جمله آرمیتاژ بود و آن عبارت است از یک ضلع قصر زمستانی مشرف بر رودخانه نیوا، مشتمل بر بیوتات عدیده مزین به زیورهای لازمه که صنایع غریبه و تحف مرسله دول خارجه را در آنجا جمع کرده‌اند و هر که هر وقت بخواهد به تماشای آنجا می‌رود. کوتاهی روز در زمستان به پنج ساعت و ربع می‌رسد، کوتاهی شب هم در تابستان معلوم می‌شود. در امر لباس، زیاد از سایر امور امساک دارند و همین لباس‌های جزئی را ظاهرا همیشه پاک و پاکیزه نگاه می‌دارند. روح شهر کلاف پیچیده‌ای از عناصر دیدنی و نادیدنی‌ست و در شکل‌گیری این روح، روایت مسافران سهم انکارناپذیری دارد. تصویر خیالی که از سن‌پترزبورگ در ذهن همه ما نقش بسته است از توصیفات و غافلگیری‌هایی پدید آمده که ایرانی‌های پیشین سوغات آورده‌اند. گزارش اولین مواجهه با شهر موضوع این کتاب است؛ سن‌پترزبورگ مسافران قاجاری. کتاب «سن‌پترزبورگ موزیکانچی دارد» چهارمین جلد از مجموعه «تماشای شهر» است که در هر جلد از خلال گزیده سفرنامه‌ها، نگاه ایرانی به هویت یکی از شهرهای دور را ترسیم می کند.
