در 9 آوریل 1756 روسو به قصد اقامت در خانقاه پاریس را ترک نقشههای دامنهداری به خاطرش سیر نمود و در عین حال آسایش لذیذ زندگانی صحراییاش تالیف موسسات سیاسی خود را تجدید نمود و به تنظیم نسخههای خلیفه سنپیر پرداخت. ولی در ماه ژوئن پای درختان طراوتبخش بیشهها و نغمه بلبل و زمزمه خوشآهنگ آب جاری جویبار رشته خیالات دیگری مخیله او را فرا گرفت آن قسمت حیاتی که تاکنون از آن بیبهره و بایستی به حکم ضرورت بعدا به تعقیب آن مبادرت ورزد به شکل افسانهای داستانی به خاطرش سیر نمود...