مخاطب این کتاب کسانی هستند که حوصله تجربهای نو را ندارند تا از گذشته عبور کنند؛ آنان که نمیخواهند دوباره بازیچه اعتقاداتی شوند که بعد بفهمند سرابی بیش نبود؛ کسانی که نمیخواهند شاهد پوزخند جوانترها باشند تا از اسب افتادن را از اصل افتادن تلقی نکنند؛ کسانی که سنین کمال، کوفتشان شد. آدمشویی؛ قصه کسانی است که میخواهند سرکشی جوانی را با عقل سرانجام بخشند؛ اگر چه جامعه همچنان به خاطر گذشته زیر تابوت این افراد را پرشکوهتر پر میکنند. لذا؛ به جوانترهایی که بیش از حد به گذشته تکیه کردهاند، توصیه نمیشود این کتاب را بخوانند تا تاریخ بینامها را در فضایی از رخوت، پوزخند و تمسخر، گاه در خلوت فریاد میزنند «لعنت به من که خام شدم.» پختههایی که مستعد پوسیدن هستند. اوقات جدی خود را دور از چشم جوانترها سپری میکنند تا به دروغ بزرگ خود وفادار بمانند، بلکه با عزت بمیرند.