رمان خارجی - شرق دور
داستان مردان بدون زن موراکامی به یکی از بزرگ‌ترین موضوعات زندگی به نام عشق پرداخته و توانسته با مهارتی خاص، به طور سیال و مفصل حالات انسانی را، از تمام جهات بررسی نماید و به شکل داستانی زیبا آن را به تصویر بکشد. موراکامی در مورد کتاب مردان بدون زن می‌گوید: «من در مورد داستان «مردان بدون زن» سعی کرده‌ام دنیای مردانی را به تصویر بکشم که مدام در زندگی‌شان به دلیل انتخاب‌های نادرست و تصمیم‌گیری‌های غلط... هر بار شکسته و ترک‌دار شده‌اند. مردان بدون زن، داستان مردانی افسرده و اندوهگین است. مردانی تنها و دردمند، مردانی بدون رنگ.»
صفحه نویسنده
هاروکی موراکامی
۷۶ رمان
موراکامی در ۱۲ ژانویه ۱۹۴۹ در کیوتو ژاپن به دنیا آمد. در سال ۱۹۶۸ به دانشگاه هنرهای نمایشی واسدا رفت. در سال ۱۹۷۱ با همسرش یوکو ازدواج کرد و به گفته خودش در آوریل سال ۱۹۷۴ در هنگام تماشای یک مسابقه بیسبال، ایده اولین کتاب‌اش به آواز باد گوش بسپار به ذهنش رسید. در همان سال یک بار جاز در کوکوبونجی توکیو گشود. در سال ۱۹۷۹ اولین رمانش به آواز باد گوش بسپار منتشر شد و در همان سال جایزه ...
او چگونه با خودش حرف می‌زد انگار شعری از حفظ می‌خواند
روزنامه سانفرانسیسکو خطاب به خوانندگان داستان‌های موراکامی می‌نویسد:
«هشدار! شما به نوشته‌های او معتاد خواهید شد!...مجموعه داستان‌های جدید او مثل همیشه پر از معما و بسیار عالی هستند.»
هنگامی که کتاب تازه‌ای را برای خواندن انتخاب می‌کنیم، گاهی اوقات حتی اگر داستان جذاب هم باشد، شاید چند صفحه‌ای طول بکشد تا جذب داستان شویم. اما این امر در مورد موراکامی صدق نمی‌کند! ...
شکار گوسفند وحشی
ساختمان هتل پنج طبقه بود اما می‌شد یک قوطی کبریت غول‌پیکر هم باشد که روی یک طرف ایستاده است. خیلی قدیمی نبود. اما تا حد زیادی مستعمل بود. به احتمال زیاد از همان موقع که ساخته شده بود مستعمل بود. هتل دلفین ما چنین جایی بود. اما از قرار معلوم نامزدم به محض این‌که چشمش به آن افتاد عاشق آن‌جا ...
سوکورو تازاکی بی‌رنگ و سال‌های سرگشتگی
پیرنگ داستان موراکامی را بر خود دارد. یعنی بار دیگر راوی جوانی است 35 - 36 ساله، مجرد، تنها و بازندگی خلاف همسن و سال‌های خود و چون از جانب چهار دوست دیگر طرد شده، شانزده سال گمگشته و سرگشته است، تا به سارا برمی‌خورد و به تشویق او در صدد کشف گذشته برمی‌آید. و این سفری است هم در ...
اسپوتنیک دلبند من
آخه چرا آدم‌ها بایستی تا این حد تنها باشن؟
اصلا هدفش چیه؟ نه، واقعا؟
میلیون‌ها میلیون آدم تو این دنیا چشم‌شون به بقیه‌س تا بلکه یکی پیدا بشه و بیاد اون‌ها را از تنهایی در بیاره ولی باز آخرش همه‌شون تنهان و غرق در انزوا و خودشون تو عزلت نامحسوسی حبس می‌کنن. آخه چرا؟
یعنی زمین فقط به این خاطر شده زمین ...